Uitstapje

 Prachtige dag. Prachtige rit. Weinig medeweggebruikers en vooral niet teveel hinderlijk traag bergop klimmende trucks. Weer tijd voor een bezoekje aan Targu Mures. In maart zette ruim 10 cm sneeuw een streep door mijn afspraak. Tussendoor nog wel een mogelijkheid aangeboden gekregen, maar als je dat 's morgens om een uur of 10 ziet als je er om twaalf uur zou moeten zijn en mogelijkerwijs ruim twee uur moet rijden, dan is dat een beetje krapjes, zeg maar.

 Vandaag ging het zeer voortvarend. 1:45 incl. het vinden van een parkeerplaats en dat laatste is geen sinecure om niet te zeggen een ramp! Aldoende wordt je wat brutaler cq pas je je aan aan de lokale gebruiken oftewel je negeert alles wat met parkeerregels te maken heeft en kwakt je bak ergens neer waar het niet mag maar ws niet voor problemen gaat zorgen. Niet voor anderen en niet voor de auto zelf.

 Veel te vroeg aanwezig. De tijd opgevuld in de vorig jaar ontdekte koffiebar alias snelbuffet en me de mix van patiënten, bezoekers en medisch personeel bekeken. Met daar tussendoor bedelende zigeunerkinderen. Je zult zo opgroeien. Wat voor idee van de mensheid houdt je daaraan over? Ook hield een zigeunerin me een zak met een mix van deels gebruikte pillenstrips onder mijn neus. Wat ze wilde werd me niet duidelijk. Ik wimpel dat soort gedrag ook steeds sneller af. Alleen oude besjes die hun ongetwijfeld zeer karige pensioentje met bedelen of het verkopen van bloemen proberen op te vijzelen kunnen nog op een bijdrage rekenen. En zelfs die verdenk ik ervan, dat ze aan het eind van de dag hun gore kloffie uittrekken, in een draagzak stoppen en in hun Mercedes wegrijden.

 Me een LM bestelt met een gebakje. Omdat ik het direct wilde nuttigen, kreeg ik er een plastic lepeltje bij, dat wel door het crêmegedeelte van het taartje gleed, maar het bij de bodem van het ding direct begaf. Aangezien dat ws ook voor alle andere plastic lepeltjes zal gelden, heb ik het gebakje maar zonder bestek genuttig.