Het mens-zijn krijgt langzaam aan weer vorm. Teveel ongewenste zaken op hetzelfde moment werkt niet meer, al een tijdje niet meer en ook fysiek daar nu maar vanaf gezien. Ik ga me niet meer tegen alles en iedere redelijkheid gedragen alsof niks aan de hand is. Dat, die tijd hebben we gehad. Gesloopt is gesloopt en als de basis al door domweg werken is gelegd, slaat de rest daar een slaatje uit. Oorlog in de ingewanden en weer een keertje zo'n voorjaarsdag waarop je zou wensen dat het of pijpestelen zou regenen of gewoon midwinter zou zijn. Pollen, ondanks alle beloften wil mijn lijf er maar niet aan wennen. Niezen heeft meer sloopkracht dan werk.
Een paar uur extra slaap was een aardige steun voor de ochtend. Wasmachine in beweging gezet, vaat gewassen en zowaar gekookt. Een rare bezigheid als inwendig een hoop te keer gaat. De middag heeft er verder weinig aan gehad. Als je je dan ook laat gaan, lijkt zelfs een ingekacheld soufflé nog aan de viagra. Pfff, wat een zooi en natuurlijk zit ik er niet op te wachten. Geen grootse zaken op de agenda maar rustig doorstiefelen was wel aardig geweest. Misschien bakken we er morgen weer wat van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten