donderdag 17 mei 2018

Morbide?

In memoriam

  Geboren onder de rook van de ON2 toen de wederopbouw z'n vruchten begon af te werpen. Opgegroeid als middelste van vijf ingeklemd tussen bos en mijnwerkerkoloniën. Geschoold volgens ouderwetse stramienen totdat de mammoet het onderwijs platwalste. Universitaire studie met veel gezucht en gesteun afgerond in het Utrechtse en vanuit de sociale ondersteuning opnieuw begonnen. Diverse omscholingen later ergens eind jaren tachtig aan de slag geraakt in  .... de universitaire wereld. Gelukkigerwijs in de ondersteuning.

 Na goed tien jaar van slinkende werkmotivatie de Lage Landen verlaten en naar La Douce France getogen. Dromen verwerkelijken omringt door een heel hoop hectaren. Het had gekund. Is er niet van gekomen. Vijftien jaar en nog een move verder de zoektocht naar actieve levensledigheid voortgezet op het Roemeense platteland in het hart van Transsylvanië. Terug onder de mensen, weggedoken achter woorden.

 Zijn laatste jaren besteed aan het hanteerbaar maken van zelfopgelegde verplichtingen, het krimpende scala aan mogelijkheden en de stug doorgroeiende wensenlijst. Zoals te verwachten was, is een mensenleven daar te kort voor.

( .... je kunt het maar beter gehad hebben.)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten