vrijdag 25 mei 2018

Bruggen

 Met een beetje spieken ook de laatste horde van Portal_2 geslecht. Niet geheel fraai, maar als je al, ik ben de tel kwijt, hoeveel niveau's doorgepuzzeld bent, is het wel erg flauw om op het eind het soms al irritant aanwezige arcade-gehalte van het spel verder op te schroeven. Nb met een aftellende klok erbij. Nou, toen geloofde ik het wel. Puzzelen is leuk, maar als het doorslaggevende element 'timing' wordt en dat ook nog eens aan een tijdsbeperking wordt gekoppeld, dan mag je mijn portie aan fikkie geven. Je moet van goede huize komen om dan het niveau van 'Lemmings' te halen.

 Weer een Pc-ruim-obstakel weggewerkt. Ik zie me dit niet snel nog eens spelen. Behalve, dat je eenmaal gevonden oplossingen niet zo snel vergeet (zeker niet als ze soms uren en een simpele gedachtenswitch vereisen), is het behalve het gepuzzel verder weinig boeiend om niet te zeggen erg flauw.

 Frappant elementje, puur persoonlijk, was het effect toen het spel zich hangend in/boven ogenschijnlijk onafzienbare afgronden begon af te spelen. Daar kwam mijn gebrek aan geloof in het menselijk kunnen qua realisatie van constructies als bruggen ed om de hoek kijken. Het is dan maar digitaal, maar aan het eind van een afgebroken loopbrug staand en dan de oneindig lijkende diepte in kijken, maakte dat een hand ff stevig in mijn ballen kneep. En dan moest het springen nog komen. Alles went. Dus bij loopbrug nummero zoveel en erger werd het effect steeds minder voelbaar, maar prettig is het niet geworden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten