Strandplek

 De een heeft het over 800 m, de ander hoorde ik 2,5 km antwoorden op de vrg hoever het naar het strand was. Hoever het ook is, ik denk dat die 2,5 de waarheid dichter benaderen, er is strand, een paar strandtenten, parasols, een hoop met rieten dak, ligbedden (wit plastic met kleurrijke matrassen) en dat allles geconcentreerd in iets van 100 m aan beide zijden van de weg naar het strand, waar die in het zand eindigt.

 Als je voor zon, zand en zee komt en hebt het weer, wat we nu hebben, heb je niks te klagen. De algemene beweging van de voetgangers (en taxi's) is in de ochtend dan ook richting het strand van de Zwarte Zee. Een dagje bakken. Het is waar je voor kiest. Het is nu half elf en een uur geleden, op weg naar de 'Boulevard' kon je zonder problemen een ei op mijn plaat bakken. Voor die zon kom ik niet, die zie ik, zelfs bij een wat mindere zomer als dit jaar, voldoende in het hart van Transsylvanië.

 Voor het water, de Donaudelta eigenlijk ook niet. De boottocht van gisteravond was afdoende voor mij. Er zijn echter nog 3 of 4 anders boottours mogelijk, tot 6 uur per tour! Zes uur in een bootje zitten en geen kant opkunnen. Maar misschien is dat de tocht die deels over land gaat. Dan zit je in van die Safarietrucks. Boot of truck maakt dan niet het verschil. Als je het zat bent (gisteren na dik een uur van de 2,5 uur varen) heb je weinig keuze, tenzij je in de Delta wilt verwilderen en/of een paar km terug zwemmen. In Paris of welke stad dan ook tegenwoordig, stap je uit de cabrio-dubbeldekker, die je belooft 'alles' te laten zien, en gaat je eigen gang. Waarom zou ik dan wel hier willen zijn? Ik ga het uitvinden.