Afspraak over het hoofd gezien. Alles zoals bijna standaard anders gelopen dan niet ingepland. Ica bezocht. Weg middag. Nog net de vaat kunnen redden voor we vertrokken. Kilo's lichter en een haardos, of meer wat er van over was, waar je niet mee gezien zou willen worden. Maar ze wilde wel mee uit en met een hoed op, was het best te doen.
De verhalen gingen net iets meer aan me voorbij dan normaal. Medicijnen, behandelingen, het alternatieve circuit en voedseladviezen. Daarmee had je meer dan 90% van de onderwerpen gehad. Geen Ceausescu deze keer bedacht ik me achteraf. Niet de onderwerpen waar mijn interesse door gewekt wordt. Ook niet als de gesprekken in het Nederlands waren geweest. Nu had ik me er ook nog eens extra voor moeten inspannen, had ik het willen kunnen volgen.
Als het onderwerp van het gesprek me bij benadering duidelijk is, kan ik met een beetje moeite een heel eind met mijn begrip komen. Is het onderwerp onduidelijk of zegt het me niks, dan blijft het Roemeens Chinees. Niet echt verbazingwekkend, want dat kon ik na 10 jaar in Frankrijk ook nog met het Frans hebben en daar kon ik me meer dan gemiddeld in redden.
Wat me wel duidelijk werd, al moest ik het achteraf ff checken, was, dat het verhaal minder duidelijk is, dan het na een chaotisch begin leek te zijn geworden. Waar zit het nou? Waarom eerst chemo en niet eerst een operatie? En zo zijn er meer vrgn, waar geen duidelijk antwoord op komt. En Marinana is niet echt van het doorvragen. Het lijken me nogal essentiële punten, waarop helderheid geboden is, om te weten waar je aan toe bent en welke kant je op wilt. Nu lijkt het een beetje medische willekeur of met een kanon schieten op een mug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten