De machinerie loopt weer in de pas. Nog niet op het gewenste tempo, maar je kunt zelden alles in één keer voor elkaar krijgen. Het is weer mogelijk om vrij te ademen in de keuken. Nu verder met de in het slop geraakte plannen van de afgelopen paar dagen. Veel willen is niet verkeerd, maar dan moet het niet bij willen blijven.
Straks voorzichtig een blik buiten de vier muren werpen. Houtzooi of tuin. Vuurtje, selecteren en hakken of omwerken en opschonen. Niet het moment om richting te kiezen. Het is intermezzo. Tussentijd. Pas op de plaats. Straks iets met de honden en dan ... dan zou de bal nog weleens een heel andere kant op kunnen rollen.
Teveel mogelijkheden zonder uitgesproken voorkeur. Loop ik uit of gooi ik me er nog een keertje in? Klooi ik wat an en hou het vrijblijvend of moet er iets concreet vorm krijgen? Het een wil ik, het ander heb ik nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten