De jongste aanwinst verlaat inmiddels met regelmaat het huis. Deuren kunnen kortom weer open staan. Aangename bijkomstigheid. In het begin was het ff opletten geblazen, dat Scarlett niet automatisch de straat op wilde. Gelukkig was een paar keer een slipper uit onverwachtse hoek voldoende om haar aandacht de binnenplaats op te leiden.
Voor een katje van goed 3 mndn is de binnenplaats meer dan voldoende speelterrein en het kostte sowieso dagen voordat alle hoekjes en gaten ontdekt en gecontroleerd waren. De volgende stap was de tuin. Eenvoudig bereikbaar, want ze past zonder problemen tussen de spijlen van de poort door. Na de spijlen direct door de poten zakken en als een voorleerd roofdier de tuin in geslopen. Een beetje vergelijkbaar met ergens in een ruig buitengebied gedropt worden en het verder mogen uitzoeken.
De stapels oud hout zijn een whalhalla, ook voor de andere twee katten. Ik mag wel voor een soort vervanging zorgen, als ik de zooi opgeruimd heb. En dan het hoge gras, de mais. Het was teveel voor één keer. Dametje was snel terug achter de spijlen en troonde haarzelf bovenop de stapel te hakken hout. Omhoog, dat is waar mogelijk haar voorkeursrichting. Bij alles en overal is haar blik omhoog gericht en als er een weg is om te komen, dan wordt die zeker genomen. Die eindigt nog wel een keer op de nok van een van de daken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten