Koe

  Daar gaan we dus effe weinig aan toevoegen (GS, Mosterd, 17-08-19, daar sluit ik me bij aan.)

 Interview met dichter Lévi Weemoedt, die dankzij zijn makker Eus en de bundel 'Pessimisme kun je leren' plotseling weer in de schijnwerpers staat. En dus mag hij quotejes geven, zoals aan het AD.

 "Ik ben niet dol op mensen die meewaaien met alle modieuze winden. Meekletsen met al die nieuwe puriteinen. Vreselijk, die tendens dat er niks meer mag. Niet roken, niet drinken, geen vlees, geen adem meer halen. De dictatuur van Femke Halsema en haar Groen Niks. En niemand durft wat te zeggen, want dan gaat je kop eraf. Nou, ik ben toch bijna dood, denk ik dan, dus bij deze: ik vind het belachelijk en beangstigend. Ook universiteiten doen eraan mee. Vroeger waren dat bastions van vrijheid, tegenwoordig kampen van orthodoxie. Strengheid en rigiditeit. Daar huizen de nieuwe zedenpredikers, imams en dominees. Een andere mening wordt niet getolereerd. Je ziet ook dat jongeren voor een deel niet meer gewend zijn aan debatteren of zelf weerwoord te geven. Als zij worden tegengesproken moeten ze eerst een half uur knuffelen met een troosthond om op adem te komen. Van een andere mening. Met zo’n labrador die overal begrip voor heeft. Kortom: vrijheid van meningsuiting bestaat dus niet in Nederland. Schrap dat maar uit onze identiteit. Het is dat oude grapje van: ‘iedereen heeft recht op mijn mening’. Ik blijf maar zeggen wat ik vind, ook al kan het succes daardoor ineens afgelopen zijn."

 Selectie uit de commentaren, die voor de afwisseling behoorlijk genuanceerd zijn:

Er is zeker wel vrijheid van meningsuiting. Haast onbeperkt zelfs als ik bijvoorbeeld een Sylvana en haar vazallen ongestraft hoor schreeuwen, dreigen en schelden op de blanke man.(2voor12)

   Dat heeft weinig meer van doen met vrijheid van meningsuiting. Sylvana Simons neemt geen ruimte, Sylvana Simons maakt gebruik van specifieke ruimte die is vrijgemaakt door de deugdzamen. Zij kan vrijuit spreken omdat zij in beginsel de juiste toon treft. Inderdaad, ze zoekt de grenzen op als ze haar litanieën zingt, met hier en daar een behoorlijk valse noot, maar het podium waar ze op staat is haar aangeschoven, en zo lang zij binnen dit dwingende discours blijft mag ze blijven schreeuwen, schelden en tieren, zo hard ze kan. Maar zet ze één stap buiten die strak gebaande paden dan is het meteen mis en zullen de deugdzamen onmiddellijk gezamenlijk in actie komen om haar het zwijgen op te leggen. Dat dwingende discours zie je overal opduiken en wortelen, taal die verstikkend werkt en steeds nauwkeuriger vastlegt wat wel en wat niet uitgesproken mag worden, taal die uiteindelijk ook zelfbeperkend wordt, woorden en zinnen schrapt, waardoor bepaalde waarheden simpelweg niet meer onder woorden te brengen zijn en een echte dialoog onmogelijk is geworden. (Schoorsteenveger)

 Nou, wat Lévi Weemoedt zegt, mag allemaal waar zijn, gelukkig en godzijgeloofdengeprezen bestaat er in Nederland wel degelijk VvMU. Het is niet zo dat je hier vanwege je mening in de gevangenis belandt, zoals in zovele stoffige stinklanden, dictaturen, en onderontwikkelde landen.
Waar Weemoedt zich, terecht, aan stoort, is het feit dat je in Nederland om je mening vaak verketterd en geostraceerd wordt door een relatief klein groepje luidruchtige aandachtsbedelaars die eisen dat jij precies zo denkt en net zo vindt als zij: de figuren rond de Grauwe Eeuw, de figuren rond Sylvana Simons' BIJ1, dierenactivisten, klimaatactivisten, Joop redacteuren, Han vd Horst, Peter Breedveld. Dat zijn er uiteindelijk niet zo veel, maar het lijken er veel, omdat je ze overal tegenkomt en hoort.
Vandaar de uitdrukking: "Ja, je mag het eigenlijk niet zeggen, maar....". Dan wordt nooit bedoeld dat je het van de overheid niet zou mogen zeggen, omdat er anders sancties volgen, nee, bedoeld wordt dat als je een bepaalde mening ventileert die geen goedkeuringsstempel van deze Gutmensch avant garde krijgt, je "eruit ligt", je weggezet wordt als reactionair, racist, fascist, etc. In die zin heeft de VvMU het in Nederland lastig. (Dr_Johnson)

 Niet alleen kan men tegenwoordig geen normale discussie meer voeren zonder de ander gekwetst is maar er staan ook meteen represailles tegenover. Je kan en mag geen andere mening hebben zonder voor racist, nazi, sexist, islamofoob, etc. uitgemaakt te worden Elke discussie is op deze wijze bij voorbaat gedoemd te mislukken. De sneeuwvlok die deze woorden uit plaatst zich niet alleen buiten de discussie, maar ook buiten enige vorm van introspectie en reflectie.
Daarom hebben we instituten nodig waar deze "kunstvorm" weer onder de aandacht gebracht dient te worden. Evelyn Beatrice Hall (pseudoniem Stephen G. Tallentyre)sprak: I disapprove of what you say, but I will defend to the death your right to say it. (Gomezlopez)

 Onzin. Met de vrijheid van meningsuiting is het nog nooit zo goed gegaan. Mede met dank aan de sociale media en het internet kan iedereen die dat maar wil zijn mening wereldkundig maken.
Het tegendeel is waar: die vrijheid van meningsuiting zelf begint nare bijwerkingen te krijgen. Het eerste slachtoffer daarvan is "het feit", met in het verlengde daarvan inderdaad de grondbeginselen van de retorica. In dat laatste opzicht ben ik het met die bovenstaande zeurpiet eens.
Mijns inziens is dat pure luiheid: waarom nog zelf iets uitzoeken, interpreteren en vervolgens coherent beargumenteren? Het is veel gemakkelijker om op basis van je favoriete dogma's veilig in je eigen bubbeltje je bekende riedeltje te blaten en de rest van de kudde volgt wel. Goed voor je dopamineniveau.

Onverdraagzame idioten/zeloten heb je binnen alle geledingen van de samenleving. Dat al die verdwaalde schreeuwlelijken wat al teveel aandacht en invloed krijgen is een probleem van een compleet andere orde. De mens is nou eenmaal lui en volgzaam van nature: gewoon je aanwezigheid of volume wat opkrikken, wat ego'tjes paaien en voor je het weet heb je het letterlijk voor het zeggen. #hollevatenklinkenhethardst (Hetkanverkeren)

 Eerlijkheid gebiedt te schrijven dat dit een mooi interview is. De man heeft een zeer herkenbaar en eerlijk verhaal. Door de wol geverfd en door de goegemeente verketterd. Zijn hernieuwde succes is de goede karma die hem toekomt, na barre tijden van overleving en ellende. Mooi.
De vrijheid van meningsuiting is niet stuk en kan ook nooit stuk, want mensen zijn in een vrij leven altijd vrij om te zeggen wat ze willen. Als je denkt dat je dingen niet mag zeggen is dat je eigen angst voor de consequenties van dingen zeggen. Je mag altijd alles zeggen (en schrijven), zolang je maar beseft dat woorden consequenties kunnen hebben -voor jezelf, jouw rol en anderen.
In het echte leven is wel merkbaar wat Weemoedt zegt: mensen (en met name jongeren) zijn niet meer gewend om te debatteren. Alles is al vrij snel dichotoom of wordt persoonlijk opgevat of gemaakt. Dit komt echter niet uitsluitend door de politiek, maar in grotere mate door het egocentrische karakter van moderne communicatiemiddelen.
Sinds de mobieltjes en de internetcultuur (antisociale media) zijn mensen relationeel nogal onontwikkeld gebleken. Er zijn maar weinig mensen die icm de apparatuur werkelijk wederkerig blijven communiceren. Even wat zenden, de ontvangst boeit niet. Even wat ontvangen, degene die naast me zit wacht maar even met praten. Die sociale verkramptheid (dankzij mobieltjes) ligt ten grondslag aan het verwateren van werkelijke inhoud: een goed gesprek bestaat uit luisteren en praten, niet uit eenzijdig schreeuwen en oordelen op afstand. Maar gezien dat eenzijdig schreeuwen en oordelen nog veelvuldig aan de gang is, bestaat vrijheid van meningsuiting in NL wel degelijk. Je kan enkel niet in discussie met schreeuwende mobielverslaafde kleuters. Moet je ook niet willen, eigenlijk. (Toos Doos)