dinsdag 1 januari 2019

Aanlopen

 Op 1 januari je ogen opslaan en het nwe jaar gaat je aan je strot. Da's ff schrikken. Zo had ik me dat niet bedacht. Alle oude zooi uit afgelopen jaren meldt zich present, alsof ze bang zijn, dat ik ze zou kunnen vergeten. Zou leuk zijn als dat zou kunnen, maar zo werkt het helaas niet. Alles moet afgehandeld of ik nou wil of niet. Ongewenste en misplaatste heisa.

 Prada naar buiten gelaten en weer in bed gekropen. De schutting is er niet voor niets! Dat begin moest ik overdoen, zo aan een jaar beginnen is erger, dan een week verklooien met een k*tmaandag. Twee uur later een herstart en na enig twijfelen met de honden de heuvels in. Ik had wel wat energie van de honden kunnen gebruiken. Het ging bergop als een oude man, die ik toch nog niet echt ben. Niet zo oud tenminste.

 Boven gekomen was het wachten op de honden, die ergens halverwege een spoor hadden opgepikt en dat interessanter vonden dan met mij naar boven te sukkelen. Heerlijk in mijn eentje. Stil. De intense stilte van een nieuwjaarsochtend. Enkel wat persoonsgebonden gesuis in de oren, verder niks. Niks natuurlijk. Niks mechanisch. Geluidloos. Na een paar minuten doorbroken door het gehijg van de arriverende honden. Verder met het beginnen van het jaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten