Veel mensen gezien maar weinigen bekeken. Dat werkt lopend toch anders dan zittend achter een glas. Na een zeer rustige binnenstad was het, na de Roemeense lunch in het enige echte restaurant met origineel autochtone gerechten ergens in een kelder net naast het voetgangersgedeelte, haast feestdagendruk in het winkelcentrum net buiten de stadsgrenzen. Je zou niet zeggen, dat de mensen net een paar feestdagen met stevig buffelen en royaal uitdelen van cadeau's achter de rug hebben. Misschien dank een eindejaarsbonus of het eerder storten van het geld voor januari??
Wij hoefden niet in de supermarkten te zijn en konden zo de ergste opeenhopingen vermijden. Ook hadden we net gegeten dus al die goedgevulde horecazaken vormden ook geen probleem. Enkel café's en snackbarachtig spul. De restaurants zijn in aanloop naar de verbouwing allemaal verdwenen. Alleen de Chinees heeft een afhaalpunt geopend tegen de buitenkant van het winkelcentrum aan. Dus enkel onze ogen de kost gegeven en daarvan toch best wel genoten.
Ik kan me ontzettend verbazen over al die winkelende mensen. Vrouwen die het ene kledingstuk na het andere uit het rek trekken en voor hun buik of borst houden. Mannen die er met haar handtas in de arm achteraan sukkelen of voor de winkel de koters kalm proberen te houden. Vrouwen die op de mannenafdeling de kleren voor hun vent bij elkaar zoeken. En dan de geestdodende variatie van het massale aanbod in kleding en mn ook schoeisel. De glinsterende verleidingen in de juweliers étalages zijn dan bijna een verademing. Weinig interessants verder. Vooralsnog geen boeken, wijn, cd, puzzle, computerspul of iets met fatsoenlijke audio apparatuur. Ja, wel een paar van die grote witgoedjongens maar dat is toch Lidl op z'n slechts in de betreffende branche.
Tegen vieren, geheel niet verrijkt met ervaringen rustig teruggekeerd naar het dorpse bestaan met viervoeters, houtkachel en zelfgemaakte wijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten