Krant was aardig maar snel gelezen. Qua actualiteit valt er weinig te beleven. Nog niet bedrijp. Help, wat nu? De ene avond zit je voor je scherm te slapen en de andere zou je rustig nog een paar uur kunnen doorgaan. Da's moeilijk plannen. Maar laat ik niet een aanzet tot klagen beginnen. Fitter de avond in zou niet verkeerd zijn. Blijkbaar hebben de feestdagen er weer ongewend hard ingehakt. Moest d'r aan denken toen ik in de krant een interview las met een Duitse regisseur (v). Niet mijn meest favoriete soort artikel om te lezen, maar soms spreekt iets me aan en werk ik me er doorheen.
Geboren in 1964 noemde ze zeventiger jaren een feestperiode, een vorm van loskomen van de ellende van de tweede wereldoorlog. Een periode waarin 'Die Lebenslust auch unheimlich viel mit Alkohol zu tun hatte'. Waarna ze iets later zegt 'Ja, das (trinken) mache Ich immer noch ganz gerne. Bedauerlicherweise vertrag Ich nicht mehr zu viel wie früher'.
Kijk, ik ben niet de enige. Dat weet ik natuurlijk wel, maar toch ff zo'n Viva-momentje; het 'Hè, hè ik heb dat dus niet alleen'. Ik schiet daar verder niks mee op. Vrg me dan wel af hoelang het nog duurt voordat ik uit arremoede hersteldagen dan wel weken moet gaan inplannen na een paar feestdagen of (korte) vakantie. Ja, ja, het leven en de lolletjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten