Mij staat een bijzonder weekeinde te wachten. Mariana gaat op cursus. Zaterdagmorgen heen, zondagavond terug. Vrijgezellen speelkwartier? Het is alweer ff geleden, dat ik een nacht het bed voor me alleen had. Heel even verschijnt er een "Wat ga ik doen?" om vervolgens te eindigen met een lekker met niks en niemand rekening hoeven houden en verder niks bijzonders.
Voor een paar dagen is dat niet verkeerd. Bij een week moet je omschakelen. Duurt het langer is bij mij de lol er snel vanaf. Verder geen punt. Heb langer alleen dan samen geleefd, maar ondanks alle ergernissen, die het soms oplevert, bevalt me het samenleven beter dan het geklooi in je eentje. Resultaten behaalt in het verleden geven geen garantie voor de toekomst, dus of dat een volgende keer nog zo zal zijn, kan ik niet weten. Bovendien is een volgende keer erg onwaarschijnlijk. Ik heb de statistieken al een keer dwars gezeten. De kans dat dat nog een keer gebeurt, lijkt me nihil.
En wat zal er anders zijn? In principe regel ik alle dagelijkse zaken. Ik zal een keer per dag naar 24 moeten om Ianca z'n voer te geven. Maar ook dat is niets bijzonders, want de was moet weer gedaan en dat gebeurt nog steeds met de machine, die in Mariana's ouderlijke huis staat.
De enige vrijheid zal in het verzorgen van de maaltijden zitten. Niks geen vaste tijden. Gewoon bij trek en dus ws helemaal niet. Zeker op zaterdag. In Frankrijk kon ik dat soms 3-4 dagen volhouden cq gewoon niet mee bezig zijn, voordat mijn maag of buik weer een keertje aan de bel trok. De meeste extra kilo's dank ik aan de regelmaat. Schijnt gezond te zijn. Ik heb daar zo mijn vrgtkns bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten