Het is nou al dagen, zeg maar gerust weken en misschien nog wel langer, dat ik met regelmaat bij de ochtendkoffie hunker naar iets zoets. Dunne Belgische wafels, zelfgebakken ontbijtkoek, speculaas, stroopwafels.... ik ben daar niet al te kieskeurig in. Kijk vaak zoekend om me heen, terwijl ik weet, dat niks van dat alles in huis is. En dat is heeft zo z'n reden.
Ik ben niet zo van de zelfkwelling. Dus als het aanwezig is gaat het eraan en het zal dan zelden bij één wafeltje blijven. Wat dat betreft, kan ik met meer gemak van de echte bieren afblijven. Daar koop ik er af en toe een paar van als we in Sibiu boodschappen doen en die kunnen rustig weken in de koelkast staan. Zover ben ik met koekjes nog niet. Eigenlijk nooit zo'n liefhebber van geweest. Ergens eind vorig jaar is d'r wat dat betreft een knop omgegaan.
Nu hebben ze zat zoete zooi in de Penny maar van een soort waar mijn gebrek aan kieskeurigheid een streep trekt. Veel met crême, mierenzoet, etc. Me natuurlijk wel eens aan bezondigd, dus ik weet waar ik over praat. Het enige wat me soms over de brug weet te trekken zijn de stroopwafels uit het Bio-schap. Maar ook alleen als de nood niet meer te harden is. Ze zijn te droog, te brokkelig, verre van hun versie die je vers op de Markt in Utrecht kon krijgen en ws nog kunt krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten