Een uurtje vrij. De honden. En dan het lam ontbenen. Of ga ik de honden laten wachten tot ik klaar ben. Kan de honden natuurlijk ook Mariana in de maag splitsen. Dat gedoe met het lam is tenslotte haar keuze. Traditie en zo. Alleen jammer, dat ze zich niet geroepen voelt om die traditie zelf vorm te geven. Dat ze het beestje niet de strot heeft doorgesneden, soit. Het verder slachten/ontleden zou na al die jaren toch niet zo'n probleem moeten zijn. Vrg is of ze daar überhaupt ooit bij is geweest. Je moet het toch minstens een keer gezien hebben hoe het gedaan wordt, voordat je zelf aan de slag gaat.
Maar ook daar zal ik niet moeilijk over doen. Maar nu liggen daar twee helften. En nu? Gelukkig gaat eentje morgen naar haar vriendin Ica ipv als diepvriesvulling te dienen. Blijft een helft over. Die moet klaar gemaakt. Vreemd genoeg heb ik Mariana nog nooit over de traditie van het bereiden van een lam met de Pasen gehoord. Een paar jaar geleden heb ik iemand iets zien klaar maken boven houtvuur. In zo'n ketel met een groot hengsel die aan een ketting in een driepoot hangt. Heb me toen niet echt bezig gehouden met wat die man aan ingrediënten bij het vlees voegde. Herinner me alleen, dat eenmaal geserveerd het spul, het vlees dan, niet bepaald gaar was.
Zo zien hoe groot de bout is en of daar iets mee te doen valt als lamsboutgerecht. Het idee maakt me niet enthousiast. Ik neig meer naar stoven en dan iets van lamsgoulash. Is minder aan te verprutsen. Vrgt minder aandacht. Luistert niet zo nauw. Zo'n bout moet minimaal rosé van binnen zijn. Vol méditerrane kruiden zitten, waar niks mis mee is, maar ik niet vers tot mijn beschikking heb afgezien van de knoflook. Nee, dan moet ik in een meer kookgerichte stemming zijn. Het gaat nu om vleesverwerking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten