Zo'n dag als gisteren geeft weinig ruimte aan de activiteiten tussen de oren. Aandacht wordt voor geen meter verdeeld. Het is de voortgang van de werkzaamheden die telt. Het is, dat ik nog net mijn handen iets kon laten doen in de tuin. Lunch ging tussen neus en lippen door. Gelukkig is er zat in huis om op terug te vallen voor een snelle hap.
De verwondering en ook bewondering hield de hele grijze massa in beslag. Had meer ergernis verwacht en ook een stevig afknapper qua fysiek had ik niet uitgesloten. Maar niks van dat alles. Het had voor mij tot middernacht door kunnen gaan. Dat heeft het ook gedaan, maar dan zonder werklui. Maar ook in de laatste uren van de dag wilde de bovenkamer niet tot leven komen. D'r was een neiging om er een kratje Duvel tegen aan te gooien, maar dat had en heb ik niet in huis.
Een zwoele avond was prettig geweest. Had ik de nacht in kunnen turen met iets anders dan Duvel in mijn hand. Maar het was buiten verre van zwoel. Vannacht ook tot aan de neus onder het dekbed weggedoken. Gezond zo'n open raam .... als je dekbed maar warm genoeg is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten