Pas op de plaats. Plensbui in de nacht en meer buien te gaan. De haat/liefde van de tuinier. Hindert in het werk, is noodzakelijk voor de groei, tenzij je graag met gieters sleept. Na het weekeinde verder met de aardappelen en natuurlijk het opschonen van de percelen en vervolgens zaaien wat er gezaaid kan worden. Ondertussen bestudeer ik wat binnenshuis gebeurt. Meer en meer zaadjes lopen uit. De lakmoesproef worden de peperzaden, die hebben de langste ontkiemingsduur en zijn vorige jaar bijna allemaal ter ziele gegaan.
Weer water geven. Condens afdrogen, hoewel dat al stukken minder is dan in de eerste paar dagen, en de zaadjes uit de grond kijken. Ondertussen de dingen oprakelen die óók gedaan moeten worden. Alles is in het kader van de tuin netjes weggewerkt voorbij de zijlijn. Of toch maar .... nee, dat gaan we niet doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten