Is er veel, iets blijven hangen van de dag in Sibiu? Nauwelijks. Hoewel in alle rust gedaan wat gedaan moest worden was het het veronderstelde inpakken en weer wegwezen. Na drie van de bedachte 5 supermarktbezoekjes was ik het zat en ben teruggekeerd naar het platteland. De koffie, die ik me bedacht had, kon niet omdat ze een biljet van 100 Lei (20 euro) niet konden wisselen. Een sandwitch zat er niet in, omdat werkelijk overal vlees deel uitmaakte van het beleg. Uiteindelijk een bounty weggewerkt op zo'n mislukte zitplek in de gangen van de Shopping-City. Armoe.
Of het daardoor kwam of ik gewoon iets alerter door de winkels liep dan normaal. De herkomst van produkten viel me ineens op. India. Peru. Bolivia. Australië. China. Argentinië. Groenland. Dat soort landen overheersen bijna de produkten met een Europese herkomst. Waarbij je op de nodige terreinen die 'Europese herkomst' ook nog met een korreltje zout mag nemen. Of vrgtkns kunt zetten bij het onnodig heen en weer slepen van grondstoffen, halffabrikaten en eindprodukten. Neem de ham als voorbeeld. En dan maar lullen over 'Carbon footprints' en andere klimaat ongein.
Waar je zo gauw een grens zou moeten trekken, weet ik niet, maar met al de wijn producerende landen in Europa is het toch een beetje onzin om het spul aan te slepen uit Australië, Chili, Californië of Zuid-Afrika. Turkije vind ik voor Roemenië nog net acceptabel voor groente en fruit, hoewel het zuiden van Roemenië daar als producent een heel eind zelf voor zou kunnen opdraaien. Spanje is naar mijn idee nonsens. Dat gaat de vrijhandel aan de kraag, maar volgens mij levert dat soort 'zelfverzorging' meer op dan zoiets als elektrisch rijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten