De vier kaarsen op de adventkrans branden. Wat soep moet worden staat op het vuur. Kleine aanzetten die direct ook weer stokken. Net als het enthousiasme voor het kerstdiner toen ik gisteravond in een 7 jaar oude feestspecial voor de kerstdagen bladerde van een Frans kooktijdschrift. Er borrelde het nodige interesse en enthousiasme op, wat net zo makkelijk weer verdween bij het dichtslaan van het tijdschrift.
Niet zozeer doelloos, doelen zat, als besluiteloos. Tijd dat ik ergens aan die inerte massa weet aan te klampen, grip creëer en de boel weer enigszins onder controle krijg. Sturen ipv drijven. Vaak kan het doen van een uitgestelde, kleine aankoop al voldoende zijn. En van die mogelijke aanzetten zijn er inmiddels meer dan genoeg. De wand zit vol tekenen. Mijn onbestemdheid komt niet uit de lucht vallen.
Ik heb er het beeld bij van water van een beek, dat ineens op een perfect horizontaal deel terechtkomt. Niks mis mee, alleen geen helling geen stroming. Stilstand totdat ergens een overloop ontstaat en de massa weer in beweging komt. Opzoek naar de overloop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten