De tweede dag vroeg mijn nest uitkomen gaat al minder vanzelfsprekend. Intern wordt het hoe en waarom nagelopen, vrgtkns gezet bij vermeende noodzakelijkheden, inschattingen gemakkt van mogelijke alternatieven, etc. Druk in het hoofd en dat voordat je goed en wel al je positieven op een rijtje hebt. Uiteindelijk met een kleine vertraging alsnog in de benen.
Het voelt gewoon beter aan. Iets wat langer blijven liggen ook gedaan zou hebben. Bij het vroeger opstaan is het een kwestie van jezelf overtuigen van de zin ervan. Bij het langer blijven liggen is het opboksen tegen het gevoel te spijbelen. Het zou ook wel van de gekke zijn als eens een keertje geen tegenstrijdigheid in het spel zou zitten.
Inmiddels kwart voor zeven en buiten mag het sinds een kwartiertje licht heten. De langste nacht van 17:00 gistermiddag tot half acht vanochtend. Krap an 9 uur daglicht. Een poolcirkelbewoner zou er jaloers op zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten