De kersteuforie is bijna voorbij. Het is uitbuiken geblazen. Nog een eendepoot en de culinaire overdaad kan tot normale proporties worden teruggeschroeft. Kan? Moet! En in eerste instantie mag die riem nog wel een gaatje of wat strakker getrokken worden. Weten we dat ook weer voor volgend jaar. Geen negen hoogstandjes meer gewenst. Daar mag de helft van achterwege blijven of verdeeld over twee dagen of misschien zelfs over Kerst en O&N.
Bij het uitbuiken kan dan de komende week terugblikkend het jaar gefileerd worden en op een rijtje gezet wat komend jaar ws weer niet aan bod gaat komen. Mag hopen van wel, maar ik vrees een bekende vrees. Misschien lukt het om in een enthousiaste start wat oude ballast in beweging te krijgen. Altijd mooi meegenomen, maar wil die zooi eindelijk weggewerkt worden komt er meer bij kijken dan mijn eigen inzet. Echter om te raken moet eerst geschoten worden.
Een wensenlijstje kan nooit kwaad natuurlijk. Ook snel geregeld. Het is een kopietje maken en een paar dingen doorstrepen. Heb tenslotte wel wat gedaan in 2020. Me niet alleen beperkt gevoeld door Covis-19. In principe is het heel simpel: huis, gastenhuis, tuin en Franse ballast. Overzichtelijk, niet? Over twaalf mndn weten we meer .... als we er dan nog zijn. Iets waar ik 12 mndn geleden serieus aan twijfelde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten