Half negen en al ruim anderhalf uur in de benen. Lag daarvoor gisteravond wel voor negenen in mijn nest en durf te zweren, dat ik binnen een minuut vertrokken was. Afzien wordt je tegenwoordig wel heel makkelijk gemaakt. Hoelang duurt het nog voordat het krommen van een vinger voldoende is om afgebrand terug in de kussens te vallen? En dan op het internet een filmpje van Apetor zien. Een -volgens mij- Noorse mafkees (gezonde versie) die enkel gehuld in zijn zwembroek en af en toe lurkend aan een fles wodka door de sneeuw banjert en baantjes trekt waar het ijs de ruimte laat aan het water. Hij doet dat mn in de aanloop naar de Kerst maar niet uitsluitend dan. Alleen het idee al.
Voor de sneeuw en het ijs zou ik wel willen ruilen. Wel met iets meer aan mijn lijf dan enkel een zwembroek. Het begint er hier naar uit te zien, dat we de winter al achter de rug hebben. Regen de komende dagen en misschien een paar verdwaalde, natte sneeuwvlokken. Extreem in het niet-extreme. Als dat zo doorgaat zie ik me de komende jaren voor het eerst in mijn leven op wintersport gaan. Nee, niet voor het eerst, voor de derde keer zou het dan zijn. En niet zozeer wintersport maar een plek opzoeken waar sneeuw en ijs nog wel te vinden zijn, liefst rond de Kerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten