Maandag. Daar gaan we weer. Het rare is, dat ik me ontslagen heb van verplichtingen en desondanks druk bezig hou met wat ik vind, dat ik zou moeten doen. Zo ging dat met vakanties volgens mij niet. Daar keek je naar uit, dan gaf je al je verplichtingen het nakijken, stapte in de auto en verdween. Dat is tenminste het beeld wat je er van romantiseert.
In werkelijkheid moesten we een x-aantal dagen later op een vooraf besproken plek zijn en zat er een stok achter de deur van het zogenaamde vrij zijn. Eenmaal ter plekke werd bedacht waarmee de dagen gevuld zou worden of de al gemaakte lijst uit de koffer getrokken. Soms zat er een pareltje van een dag tussen en lieten we de tijd onbenut aan ons voorbij trekken. Y bakkend in de zon, ik achter de laptop.
Niksdoen en dat naar tevredenheid? Dan denk ik aan uren wandelen of doelloos, zg doelloos in de auto rondtoeren. Uiteindelijk loop of rij je ergens heen en is dat ergens vaak van te voren bepaald. 'Laat maar waaien' klinkt leuk maar gebeurt zelden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten