zaterdag 12 december 2020

Niksen

 De hele dag niks zinnigs gedaan op de soep voor de lunch na en vooralsnog geen problemen daarmee. Ik kan het nog! Zinnig in de betekenis van noodzakelijk (koken) of het laten krimpen van een van de diverse lijsten. De honden uitlaten is een twijfelgeval. Bloggen valt niet onder het kopje 'zinnig'. De enige hobby naast het bezig zijn in de tuin, waar ik meestal zonder intern gemor aan kan toegeven. Start ik laat, zoals vandaag, dan ben ik gauw tot aan de lunch bezig met het blog.
 
 Een heel dagdeel dus, waar normaal gesproken anderhalfuur speling zit. Net genoeg om ergens mee aan de slag te gaan en de lunch voor gezien te houden. Daar heb ik weinig problemen mee en zeker nu niet. Het houdt de kilo's binnen de perken. Hoewel, die zitten niet zozeer in de maaltijden als in het resultaat van de bakkunsten. Leuke bezigheid als je zoals mijn moeder vijf opgroeiende kinderen heb, die het spul bijna uit de oven trekken voor het gaar is. 

 Hoewel Mariana de nare gewoonte heeft om de hele dag door iets te kauwen, is ze bepaald geen snoepkont. Cake, vlaai, koekjes, pudding, etc. is niet alleen qua productie maar ook qua consumptie vnl mijn verantwoordelijkheid met de ongewenste gevolgen vandien. Koken voor twee is al een kunst om niet drie dagen tot dezelfde hap veroordeeld te zijn. Bakken voor één of anderhalve persoon is feitelijk onmogelijk.

 Nu kan ik best één vlaai bakken ipv vijf, maar dan zit ik nog steeds met twaalf stukken en allemaal van dezelfde soort. Nog niet geprobeerd om een vlaai per kwart in delen. Zal met vers vruchten wel kunnen maar met rijst- of puddingvulling wordt het een stuk moeilijker. Tja, een buik of geen buik. Dat is de keuze.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten