Gedroogde pepers ontdoen van zaadlijsten en kijken of ze niet van binnen schimmelen zonder handschoenen aan, is niet slim. Hoe ik daar gewoon niet aan gedacht heb, kan ik me nu niet meer voorstellen. Maar goed zolang de pepers niet scherp zijn (zijn ze wel) en je met je vingers nergens aan komt (wat wel het geval is geweest), is niks aan de hand.
Tijdens het koken als tijdverdrijf de gedroogde pepers (en nieteens een Trinidad Moruga Scorpion of zo) uit elkaar gehaald met het idee ze te vermalen tot paprikapoeder van de scherpe soort. Ik was me dus wel bewust van het feit, dat ik met scherpe pepers werkte en toch geen moment de link naar handschoenen gemaakt. En of dat zoveel verschil had gemaakt, is nog maar de vrg. Ik moest met mijn nagels werken en daar houden die handschoenen niet van.
Maar soit, voor de maaltijd naar het toilet en terug bij het opscheppen werd het me toch ineens raar warm tot branderig in mijn kruis. Tegelijkertijd moet ik aan mijn neus hebben gezeten, want die begon ook te branden. Gelukkig maar, want die link naar de peper was een stuk duidelijker dan de hitte in mijn kruis. Melk drinken schijnt te helpen, maar mijn mond was niet het probleem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten