zaterdag 11 mei 2019

Schrik

 Begin van de avond ff naar de Penny oa voor de melk in de koffie morgenochtend. Na het pakken van de autosleutels en een draagtas voel ik in een automatisme of ik genoeg geld in mijn zak heb. Mijn achterzak. In feit weet ik, dat het ruim voldoende Lei's zijn, maar toch check ik dat vrijwel altijd voor vertrek. Mijn achterzak is echter leeg. Oeps.

 Waar is het geld, dat daar gisteren weldegelijk nog was? Koortsachtig loop ik na, wat ik gedaan heb nadat ik gistermiddag gepind heb om een houtbestelling te betalen. Niet weer naast mijn binnenzak gestoken, dat is een ding dat ik zeker weet. Op weg naar huis lag het in de auto tussen mijn benen. Maar in de auto ligt het niet.

 Bij de aflevering van het hout aan het eind van de middag had ik het geld in mijn zak . Dat weet ik vrijwel zeker. Daarna heb ik weinig meer gedaan. In bad gelegen, maar dat doe ik meestal zonder kleren en dus ook zonder geld. Vanochtend uit mijn broek gevallen bij de heisa met de honden op de heuvel? Moet ik nu bergop om dat te controleren?

 Ooit zat dat geld strak in de achterzak. Nu lubbert dat allemaal. Model van de broek maar ook van mij. De pasvorm van de ..... heb ik nooit meer gevonden. Bovendien verdwijnt er vanalles op plekken waar ik niet op zit te wachten en komt er bij waar je het niet wilt hebben. Er moet toch melk komen. Dus maar weer gepind, boodschappen gedaan en bij het wegzetten van het spul in de koelkast schiet me ineens te binnen, dat ik het geld gisteren 'weg' gelegd heb, omdat me de stapel met mn 10-Lei biljetten te dik was. Pffffffffff.

 Ondanks het vinden van wat verloren gewaand werd, dreunt de schrik na en loop ik in de loop van de avond alsnog de mogelijk verliesplekken nog een keer langs.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten