Een dag die niet gaat worden wat ik de dag toebedacht had. Grijs, grauw en ongetwijfeld straks ook nat. Schuift de boel maar een dag op. Niet het moment van het jaar om veel te schuiven, maar het bezig zijn moet wel een beetje leuk blijven. Planten moeten in de grond, de laatste meters grond bruikbaar gemaakt worden en kort uitblazen voor de strijd met het onkruid en tegen het uitdrogen begint.
Het is typisch hoe precies deze tijd van het jaar, die zo nauw luistert op de nodige vlakken, ieder jaar weer min of meer in de soep draait. Is het niet een aannemer, dan is het het weer wel en als beide niks te verwijten valt, steekt iets anders een stok tussen de spaken. Vanaf begin april tot zeker de derde week van mei zou alles van een leien dakje moeten lopen. Geen dwarsliggers, vertragingen, inzinkingen, tegenslagen of ander ongerief wat de machinerie van de voorbereidingen voor het tuinseizoen tot haperen weet te brengen. Gesmeerd. Geölied. En dat het liefst vol op stoom.
Het leek er dit jaar even op, zoals het bijna ieder jaar op een bepaald moment wel lijkt te gaan lukken om dan alsnog als het welbekende soufflé op de tocht in elkaar te zakken en je tegen de klippen op moet om de schade beperkt te houden. Dit jaar is de tomatentent het breekpunt. Zonder ga ik geen planten meer neerzetten. Al twee jaar de boel voortijdig zien wegrotten en om nou na iedere regenbui met het zg biologische kopersulfaat te lopen spuiten gaat me ruimschoots te ver. Het merendeel van het materiaal is er sinds gisteren. Nu de constructie nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten