"Waar ben ik aan begonnen" schoot door me heen, toen ik vanochtend de derde spade-steek probeerde te keren. Ik had het me makkelijker kunnen maken door aan de andere kant van het perceeltje te beginnen, maar dan zou het lage deel vast nooit gekeerd zijn. Is het nu ook pas deels, maar wel het meest beroerde deel met slurpend zuigende zeiknatte klei en water in het vrijkomende gat.
Het verschil in hoogte tussen de ene en de andere kant van het perceeltje is ongeveer 25 cm. Vijfentwintig cm die minimaal nodig zijn om iets met deze plek van de tuin te kunnen. En dan alsnog graag draineren. Met menig pas op de plaats bijna vier uur bezig geweest. Naarmate ik vorderde werd de grond iets droger en zandiger van de erop gestortte grond van de bouwwerkzaamheden aan de schuur en kon ik ook de wortelzooi er met acceptabele moeite uithalen.
Als het hier ooit groeit en bloeit en ik voel dan nog steeds geen intense voldoening over het verrichtte werk, dan, dan wat? Dan weet ik het ook niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten