Twintig jaar eerder. Het zou een andere plek zijn geweest, maar het nu eindelijk gerealiseerd leven, had toen al gekund. Twintig jaar eerder was stukken beter, reëler geweest. Jammer dat Yoland het niet zag zitten met haar lulverhaal over zelf d'r broek op te willen houden en toen die/haar versie gekozen was de boel gaande de rit afkappen.
Voorspelbaar was het in feite, als ik me niet zelf voor de gek had gehouden met het haalbaarheidsverhaal. Niet de financieën waren de bottelneck maar Yoland's gebrek aan doorzettingsvermogen als de zaken niet van het leien dakje gingen. De Gracht was in feite hetzelfde verhaal maar er waren voorbeelden te over. We hebben daar meermaals heftige gesprekken over gehad. Natuurlijk zag ik dat verkeerd en gaf Yoland aan alles een voor haar verteerbare en presenteerbare draai alle professionele en psychologische begeleiding luchthartig wegwimpelend. En ze had er weer mee weg kunnen komen, als ze niet de laatste cent eruit had willen halen.
Zou ze dan, als de geïnitieerde verkoop wel gelukt was ipv op een rechtzaak uitgedraaid, waar ik na haar dood een gewenste draai aan moest zien te geven, kort daarna alsnog of moet ik zeggen 'ook' overleden zijn, maar dan zeer ws in Nederland?? Een vrg die me door de jaren heen wel vaker door het hoofd is geschoten.
Nu hier verder. Het laatste restant in Frankrijk van mijn bordje zien te krijgen en hier proberen de boel af te maken met een rust en vertrouwen, alsof ik 20 jaar jonger ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten