Vormgeven

 In bad liggen is een uitstekende gelegenheid om de gedachten de vrije loop te laten. Daar hoef je meestal niks voor te doen, die vrijheid nemen de gedachten zelf wel. Weinig verrassend kwamen ze met iets over de dood aanzetten. Dat moment, dat je hier vertrekt en nergens anders heen gaat. Een weinig aantrekkelijk idee, waar hele volksstammen dan ook diverse kousen aan gebreid hebben om het vertrek beter verteerbaar te maken.

 Ooit in de FAS een artikel gelezen waarin men het had over 'benieuwd zijn wie hen kwam ophalen'. Schijnbaar is er een deel van de mensheid (oa in Duitsland), dat denkt, dat bij het vertrek een overleden bekende, vriend/vriendin of familielid je komt ophalen. Geen onsympathiek idee, maar ook een kuttaak voor die betreffende persoon, lijkt me. Hoewel de aanwezigheid van zo iemand natuurlijk direct duidelijk maakt, dat het gehoopte 'meer na de dood' ook werkelijk bestaat. Ze hadden het in dat stuk dan ook over 'begeleiden op weg naar' en niet over ophalen. Klinkt natuurlijk stukken beter.

 Zou niet direct weten wie ik in dat geval zou willen zien. Frank? Nee, niet Yoland. Haar vertrek is al zolang geleden, dat ze langzaam maar onmiskenbaar uit mijn leven aan het verdwijnen is. Wat dat betreft werkt het gezegde 'Uit het oog, uit het hart'. Maar als zo'n bekende dode zou verschijnen, zou ik me een hoedje schrikken, want, zeker als het zonder terminale inleiding gebeurt, weet je direct dat het goed fout zit. Dat zou meer pleiten voor een onbekend iemand, die je dan tenminste nog kunt vragen, wat hij/zij komt doen.