Als je in een reflecterende stemming bent, is het volgens mij geen reflecterende dag. Het zal ws een dag van reflectie heten of zoiets. Ik zou het zelf reflectoir willen noemen, maar dat woord bestaat blijkbaar niet in het Nederlands. Niet officieel tenminste. Maar hoe het ook benoemt mag worden, zoiets als vandaag dus. De gedachten struikelen over elkaar heen. Het verleden verdringt het heden, enkel de toekomst biedt enig tegenwicht. Een toekomst waar ik nb weinig (meer) van verwacht.
De mens zou naar mijn idee vaker bij zijn/haar sterfelijkheid moeten stilstaan. Hoeft niet direct een dagtaak te worden, waar het bij mij af en toe op lijkt, maar meer zoals je ook af en toe naar het verleden kunt kijken. Het zou het tempo van het leven en ook de prestatiedrang van de mens enigszins kunnen relativeren. Van de Westerse mens dan wel te verstaan, al krijgen meer naties wereldwijd gezien last van dezelfde stress-verschijnselen.
Meer, beter, grootser. Voor wie? Voor wat? Gisteren een promotiefilmpje gezien van de NASA. Neem gemakshalve aan, dat het geen nep was. Maar die schijnen 2024 een permanente maanbasis te willen hebben. Oa als uitvalsbasis naar Mars ..... en verder. Waarom begint niet iedereen dan keihard te lachen? Wat is de zin daarvan? Een beetje een zelfde verhaal als al die zinloze investeringen in het klimaatverhaal. Kan dat geld niet zinvoller besteed worden? Laat SF voor wat het is. Er gaat nooit een echte Enterprise met Warp Weet-ik-hoeveel naar andere sterrenstelsels vliegen. Dromen is niet verkeerd, tenzij het miljoen-miljarden onthoudt aan simpel normaal menselijk (voort)bestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten