Royaal

 Heerlijk domweg geld uitgeven en dan nog aan min of meer benodigde zaken ook. Supermarkten zijn daarvoor bij uitstek geschikt. Een vierde paar schoenen na de bergschoenen, de sandalen, de nette schoenen en de handgemaakte tenenwurgers krijg ik mezelf niet verkocht, maar drie of vier verschillende curry-pasta's kopen om te zien welke het beste smaakt is geen enkel probleem.

 Het was ruim vier weken geleden, dat ik de laatste keer de iets minder gangbare noodzakelijkheden had ingeslagen, dus het voorraadbeheer gaf leegtes te zien. Mn de plank met de bijzondere drankjes had last van kaalslag. Dat tikt aan als je bij de kassa staat. Niet dat de kassajuffrouw daarmee bezig is. Die ziet alleen al die beveiligingsdingen om de hals van de flessen. Ik krijg met regelmaat een blik toe geworpen, die me vrgt of ik niet bij een andere kassa in de rij had kunnen gaan staan.

 Veel glaswerk kortom. Dat straks weer, net als vandaag met de aankopen van de vorige keer, in de glascontainer verdwijnt, waarvoor ik naar Sibiu moet, want die kennen ze in Agnita niet. En je kunt me veel wijsmaken, maar als ik het glaswerk hier in de recyclebak stop en die in de vuilniswagen na het legen bijeen wordt geperst met al het plastic, papier en erger, dan geloof ik van het scheiden van het afval weinig meer.

 Maar de gaten zijn opgevuld. In principe kan mei probleemloos over de bühne gaan. Qua drank en proviand dan, over de rest heb ik een hoop minder te vertellen.