Insteek

 De tuin trekt niet, maar was en is wel de bedoeling vandaag. Liefst twee percelen omspitten ... Grapje, maar toch. Dat de aannemer nog steeds bezig is blokkeert de boel meer dan me lief is. Ik kan geen kant op met mijn zooi. Of de plek is door hun spullen in beslag genomen of volgepropt met wat ze van mijn spul uit de weg wilde hebben of onbruikbaar omdat de vloer nog niet af is. Mn dat laatste is een probleem en gaat, vrees ik, nog ff duren.

 Het zijn van die momenten dan wel situaties, die je 'dood slaan'. Dan schiet je natuurlijk helemaal niks op, maar de zin van dingen doen, die het eigenlijk niet zijn, waar je mee bezig wilde zijn, is op z'n zachts gezegd weinig motiverend. Ipv concreet vooruitgang te boeken met de tuin, blijft het ook dit jaar op deze manier improviseren. Leuk als het 'ns een keertje moet. Vervelend als het zich zo al jaren voortsleept.

 Eerst maar domweg met de bosmaaier aan de slag gaan. Is tenminste iets gebeurd vandaag en blijft de buurvrouw weer een tijdje uit mijn tuin. Die kan het maar niet laten om het als een soort vrijplaats te zien voor het scoren van groenvoer voor haar beesten. Zou ze zo af en toe vragen of het mocht, was het nog niet zo erg. Maar ze doet het overduidelijk steeds op momenten, dat ze het idee heeft, dat wij het niet zien. Met zo'n hekwerk als poort naar de tuin werkt dat toch anders dan bij de originele houten poort. Dom mens.