Ondanks al mijn oplettenheid is het Mopke gelukt om in de schaarse momenten, dat ze zonder toeter om haar kop rondloopt, twee van de vier hechtingen uit haar buik te halen. Gelukkig is de wond al mooi genezen. Gaat rap, in goed vier dagen tijd. De een weer op de been, de andere richting lappenmand. Gisteren was duidelijk dat Lady niet in haar beste doen was. Vanochtend is ze helemaal niet verschenen. Ik zal niet direct de meest dramatische scenario's van de plank trekken, maar een goed teken is het niet.
Dat is ook direct het nadeel van grotendeels loslopende honden. Ik zou de gezusters graag hun vrijheid gunnen als ze steeds binnen 1 of 2 uur terug zouden zijn op het thuishonk ipv uren of dagenlang moeten wachten op hun komst. Als ze al terugkomen, dat is natuurlijk het springende punt.
Het zag gisteren uit naar een blaasontsteking bij Lady, dus maar niet direct in zeven sloten tegelijk aan de slag met mijn fantasie. Ws ligt ze ergens stilletjes ziek te wezen en dat beter buiten dan binnen met zo'n lekkende blaas. En veel er tegen doen, kun je ook weer niet. Een stoot antibiotica, maar dan moet ze wel regelmatig langskomen, anders gaat dat niet werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten