Bijna!

 De dichte deur van de schuur zit of moet je zeggen hangt? Een deel van de vloer nog in een van de beide uitbouwen en dan de vloeren schuren en lakken en de aannemer is klaar cq het huis & schuur zover, dat de rest in principe aan mij is. Ik kan het bijna niet geloven. In 2013 mee begonnen en tussendoor alleen in 2017 een pas op de plaats gemaakt. Ik zou blij moeten zijn, maar ben daar heel dubbel in. Dat is hier al eens de revue gepasseerd, volgens mij. Gelukkig blijft er nog zat te doen en is van een finale nauwelijks sprake.

 In het tempo waarin ik de afgelopen jaren met het afronden van het interieur in het woonhuis bezig ben geweest, moet ik minimaal de 100 halen wil de algehele afronding er ooit van komen. Ik hoop het tempo op te kunnen voeren cq de smaak van het er mee bezig zijn (regelmatiger) te pakken te krijgen als de aannemer en zijn werklui definitief zijn vertrokken. Kan een illusie zijn, maar daar vinden we dan wel weer een passende aanpak voor.

 Het zal om te beginnen wennen zijn om het klusrijk helemaal voor me alleen te hebben. Vervolgens prioriteiten stellen in zoverre die zich niet zelf wijzen. Eerst mijn werkhok, hier zeggen ze atelier, in orde maken om eindelijk op een normale manier bij mijn gereedschap en materialen te kunnen èn plek te hebben voor het klussen. Dan is de tussenkelder leeg en kan eindelijk, eindelijk, eindelijk mijn wasmachine aangesloten worden ..... als het water en de afvoer zijn geregeld via de toilet in de tuinkamer. Vervolgens of ondertussen, het zal wel geen netjes het een na het andere worden, kan het gastenhuisje leeggeruimd worden en ook daar water en electra naar de gewenste plaatsen worden gebracht. Je ziet, de planning gaat bijna autonoom.