In het begin van de avond pas dreigende luchten. Ik neem iets van mijn woorden van vanochtend terug. Tot bij zevenen buiten bezig geweest, waarvan het laatste halfuur kijkend naar een, gelukkig overtrekkende onweersbui. Prachtig, zeg maar gerust indrukwekkend gezicht. Stevig op snelheid schoof het donkergrijze front voorbij. Een paar regendruppels. Wat wind. Maar mijn tuin en ik zijn daar goed weggekomen.
Bezig met spitten wist ik niet of ik nu blij moest zijn (want stoppen!) of ontevreden omdat het perceeltje dus mooi niet klaar zal zijn morgenochtend. En het was nog wel het deel van de tuin, dat onlangs onder het dekzeil vandaan is gekomen. Kortom soort van spitten in koek. Feest! Desondanks de boel maar de boel gelaten en de overtrekkende bui als een teken tot stoppen geaccepteerd.
De hele dag al vnl bezig met het voorkomen van erger. Planten gekocht met een aardkluit en die vervolgens thuis weer in potjes geplant. Geen idee tenslotte hoelang het gaat duren, voordat alles in de grond kan zitten. Al de nog slechts met aarde gevulde plastic bekertjes, dank het verpieteren van de erin verpotte plantjes, opnieuw gevuld. En nog een paar meer ook. Het ziet ineens uit alsof ik groene vingers heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten