Half zeven. Weekend notabene. Is het geen blèrende schoonmoeder onder aan de trap, blaft Sammy me het bed uit. Heerlijk zo'n huis met een minimum aan deuren. Nu kan hij gelukkig niet bij het bed komen, maar met zijn stemvolume is dat voor het effect niet nodig. Iets met nadelen en voordelen of voordelen met nadelen. Ik neem het voor lief. Een idee, dat bij de moeder van Mariana nooit in me op is gekomen.
Koffie, dus. Wakker worden. 1000-en-1 dingen teveel te doen en zowaar iets van zin erin. Veel te vroeg om daar iets zinnigs over te kunnen zeggen. Eerst lopen en dan is het slim weer iets aan de tuin te doen, voordat ik de tomaten- en paprikaplanten moet vrijhakken uit een oerwoud van onkruid. Het blijft schipperen met de tijdsinvestering in mijn vermeende groene vingers. De perioden, dat ik de rust en tijd had om in een moestuin te werken, moeten in feite de betere tijden in mijn leven zijn geweest.
Klopt dat? Laatste jaren middelbare school, IT-periode Sociale wetenschappen, eerste jaren OudeGracht, begin Frankrijk. Er valt wat voor te zeggen. En er valt wat af te dingen mn op de laatste twee pogingen, maar dan ga ik een achteraf ingevuld plaatje creëren. Weinig zinvol, voorbij is voorbij. Poging nummero vijf is het enige wat telt op dit moment en die gaat nog wel ieder jaar beter worden de komende 3-4 jaar, voor ik de plek, het werk en de tuin weer lekker in de vingers heb cq onder controle. Bij een normale, onverstoorde voortgang van het leven.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten