Soestbergen. Buren gekregen. Verder weinig veranderd, geen vreemde dingen. Had ik die verwacht? Ja en Nee. In bijna twee jaar afwezigheid zou een hoop kunnen gebeuren. Maar nu had het ook vier weken geleden kunnen zijn geweest, dat ik het laatst langs ben gegaan. Nee, dan had het nieuwe graf er minder beroerd bij gelegen. Maar voor de rest niks dus wat de vergane tijd onderstreepte. Niet dat ik nu het idee heb, dat ik de volgende keer langer weg kan blijven. Het is echter een goed gevoel, dat het onderhoud, waarvoor je betaald hebt, niet alleen gepleegd wordt, maar ook afdoende blijkt.
Neemt niet weg, dat er wel gepoetst moest worden. Het pogen om planten te laten groeien, had ik al opgegeven, maar er was ook werkelijk niks van enige geplant leven terug te vinden. Misschien moet ik ook die laatste open plekken met een steen laten afdekken. Ergens voelt dat niet goed. iets met ademen en zo. Maar gebeurt het niet, dan zal ik jaarlijks aan de slag moeten met het verwijderen van de ondergroei, waarmee de hele begraafplaats vergeven is.
Naast het poetsen de (nep) bloemen 'ververst' en heel vanzelfsprekend een kaars geplaats. En pas op de begraafplaats drong tot me door, dat het zonder vuur moeilijk branden is. De hele Utrecht-routine is op de aanwezigheid met een auto gebaseerd. Ook hierbij, dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten