Tijd om de kaarten opnieuw te schudden. Nieuwe ronde, bekende spel, zelfde kansen, voorspelbare mogelijkheden. Niks gaat vanzelf en hoewel dat eigenlijk goed is, komt dat niet altijd uit. Je komt terug en moet/wilt een draad oppakken op dezelfde plek, waar je hem een week geleden uit je handen hebt gelegd. Ff vergetend hoeveel moeite het gekost heeft om de draad voor elkaar te boksen. Het animo was al twijfelachtig, het enthousiasme mager en het humeur als altijd wisselend. Daar mag je je over buigen en niet over het feit, dat na een week met een totaal ander leven en vooral vrij van iedere vorm van tegenwerking of -slag de dagelijkse realiteit van je feitelijke leefplek verkeerd valt.
Het had natuurlijk allang af kunnen zijn, zelfs moeten zijn. Weer een zomer in de verbouwing. Het hangt me mijlenver me neus uit. En niet alleen het verbouwen, maar ook de ongewenste aanwezigheid van noodzakelijke personen. Maar dat is niet speciaal iets voor het moment. Dat deed het al. Daar komt nu het fout geplande hout bij, de noodzaak om de schuur op te ruimen en de totale chaos op de net deze winter schoongemaakte en opgeruimde binnenplaats. Bouwvakkers hebben werkelijk nergens boodschap aan. Da's is een nationaliteiten overstijgende eigenschap.
Het hele gedoe stimuleert niet, zit bij zo ongeveer alles in de weg en schiet voor geen meter op. Tijdens onze afwezigheid is niks helemaal gebeurd en gisteren hebben ze met twee man welgeteld een kleine meter schoorsteen (50x50) voor elkaar geluld en gerookt. Dan mag ik formeel wel niet betalen voor de uren en mensen maar voor het geleverde werk, op deze manier gaat het tot in oktober duren, voordat geleverd wordt wat afgesproken is. Ook zo'n lekker weinig vrolijk stemmend gegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten