Opmaken voor de eerste nacht in eigen huis. Krijg bijna huwelijksnachtkriebels. Wat ik me daarbij dan voorstel, want of ik die ooit gehad heb, waag ik te betwijfelen en herinner ik me in elk geval niet meer. Maar na al die mndn stap voor stap dichterbij de mogelijkheid komen om te kunnen doen wat 'dood'normaal is, namelijk slapen in je eigen huis in je eigen bed, geeft het moment iets gedragens, iets feestelijks, iets abnormaals, iets bijzonders. Iets om bij stil te staan. Of ik dat meer ga doen, dan ik nu al doe, zie ik wel. Maar ik ga er straks wel stil bij liggen. Muisjesstil en dat een nacht lang mag ik hopen.
Ik ga in elk geval nog in bad liggen. Het is een mooi moment voor reflectie. Een terugblik op de totstandkoming van Coves 13.
Foto. Internet. Mariana. Opleving. Stroomversnelling. Uitzetten van lijnen. De weerbarstige invulling. Werkelijkheid naar je hand zetten. Knopen hakken. Switch naar het oosten. Vertragingen. Trouwerij. Inwonen. Realiseren en Overhevelen. Keuken-koken, internet, badkamer-toilet en last en zoals bekend not least: van oma's bedbank naar een nieuwe, kingsize slaapplek.
Ik zal het noodlot niet tarten, maar eigenlijk zou je de hele nacht wakker moeten liggen, om dit moment tot in de verste uithoeken van lijf en geest door te laten dringen. Lang verwacht en eindelijk (deels) gekomen. Niet zozeer de aanhouder maar wel de volhouder wint uiteindelijk. Gelukkig maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten