Rust bovenkamers. Dat scheelt. Verder geen bijzonder enthousiasme. Misschien maar goed ook. Kan niets als een plumpudding in elkaar zakken of anderszins tegenvallen. Vandaag moet gewoon 'gewerkt' worden. Geen zin om morgenochtend een eindsprint te trekken. Koffer pakken en badderen en daarmee is morgen de kous af. Vandaag moet de tent dus aan de kant en schoon.
Dagelijks door de puinzooi slalommen is tot daar aan toe, maar niet na een verblijf buiten de deur erin terugkeren. Dat is zo'n treurnis, dat moet je jezelf niet aandoen. Die klap voor de kop bespaar ik me liever. Leuke bijkomstigheid is, dat het dan ook een paar dagen zo netjes, schoon en opgeruimd blijft. Ik zou een camera moeten ophangen, zodat ik iedere dag kan kijken en genieten. Want zelf ben ik er natuurlijk niet.
Je zou jezelf bijna met regelmaat wijs willen maken, dat je een paar dagen de deur uitgaat om het dan, ná het opruimen en schoonmaken, niet te doen. Zo dom ben ik helaas niet. Tsja, lastige combi. Een schoon huis weten te waarderen, maar een broertje dood hebben aan opruimen, waardoor schoonmaken een hindernisloop wordt en dus zijn aantrekkelijkheid verliest. Terug bij de dagelijkse beslommeringen. We gaan vooruit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten