Siësta-time. Omdat het kan, mag. Het lijf ernaar snakt. De ruimte, die je wilt hebben, maar jezelf niet toestaat.
Update: Leuke idee. Maar weer niet dus. Niet in de laatste plaats door het nog steeds ontbrekende bed. Ff strekken en ontspannen, had geen kwaad gekund. Had ik liggend kunnen genieten van het noodweer dat overtrok, ondertussen alle verdere beslommeringen voor een moment aan hunzelf overlatend.
Geen inrichten, geen voorbereiding voor morgen, geen plannen richting Nederland en Frankrijk, geen gepieker mbt de opbouw van het logeerhuis, geen tuin, nieteens mezelf. Gewoon niks, een beetje plafond, misschien een paar tonen en verder vooral niks, leegte. Het heeft jaren gekost, maar het lukt me tegenwoordig vrijwel probleemloos. Stom hè, dat je voor 'niks' zoveel moeite moet doen.
Daarvoor heb ik cantharellen klein gesneden en hetzelfde met knoflook, peterselie en pepers gedaan. Met een half oog de ontwikkelingen in Oostenrijk gevolgd. Niet politiek maar de racerij. Hoewel de politiek in deze periode moeilijk de negeren valt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten