Typisch, dat een kamer pas leven gaat vertonen, als er in de avond licht brandt. Hetzelfde rommelhok als bij daglicht maar dan met een zweem van intimiteit of zoiets dergelijks. Bizar maar niet onwelkom. Een mooi moment om nog vanalles te doen, maar niet meer vandaag. Ergens in de komende avonden als, puur praktisch, de elektriciteitsdraden netjes zijn weggewerkt.
Het is de aanstaande avondplek, dus misschien toch niet zo gek, dat ie pas in het licht van de lampen iets aantrekkelijks heeft. Morgen hopelijk weer voldoende schroeven en draadcombineerders om de stroomcircuits verder af te maken. Cd's, een begin met het boekenrek en vooral het vrijmaken van de tafel. Dè plek voor zooi de nu elders rondzwerft en gewenst gebruik op de zwerfplekken onmogelijk maakt.
De manier, waarop we de plek ons eigen maken, gaat traag maar des te duidelijker. Nog nooit zo bewust een huis kamer voor kamer 'verovert'. Bijzonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten