Die derde was te hoog gegrepen. Zin ontbrak. Wel wat opgeruimd en poetsplaats gemaakt. Maar na 12 uur bezig zijn, mag het wel welletjes heten. Meer dan de eigen voldoening levert het tenslotte niet op. Belangrijk natuurlijk maar met groot gemak te compenseren met ander eigens, zoals het reeds genoemde gebrek aan trek.
Genoeg is genoeg en zeker op dagschaal. Buik buiten de deur gevuld. Nog een blik gegooid op de rotzooi in de wereld en dan nu een partijtje stoeien met de nieuwe kat. Energiek beestje en niet dom. Sammy en Katrien maken geen probleem, maar de beide broekbandbijters, die van 24 omgesettled zijn naar 13, en Juultje, de matrone ter plekke, maken het de kleine niet makkelijk. Gevolg is, dat de aanloopster steeds weer de slaap- annex badkamer opzoekt. De plek waar de rest niet kan komen omdat ze niet door de kier onder de deur passen.
Zien hoe zich dat verder ontwikkelt, welke serviesgoed en/of glaswerk nog gaat sneuvelen en wanneer de jonge dame de plaaggeesten op afstand weet te houden. De teckels een stevige haal over de neus geven, zal niet het probleem zijn. Juul wordt moeilijker. Na de dood van Beer is ze alleenheerseres geworden. Snoepie heeft ondanks zijn letterlijke gewicht niks te vertellen. De helft, 8 jaar jonger en van begin af aan niet getolereerd. Had van hem meer interesse voor het jonkie verwacht, maar misschien komt dat nog. Kattenpolitiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten