Bijna de rust van een vakantiedag op de flanken van de heuvels op het Umbriaanse platteland. Me na de lunch een kleine siësta gegund. Bij het ontwaken een vreemde stilte. Zo laat kon het nog niet zijn, toch? Had gemogen, maar niet dus. Van de bouwvakkers echter geen spoor. Ruim twee uur voor afloop van de werkdag. Opvallender is, dat je dan ineens de tijd hebt om het zinderen van de mediterraan aandoende hitte tot je door te laten dringen.
Heerlijk in mijn eentje. De binnenplaats is inmiddels weer afgesloten van de publieke buitenwereld. Geeft vaak een opgesloten gevoel, maar komt me nu wel uit. Op naar het derde onderdeel van deze dag: de keuken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten