De ene aanslag goed en wel afgeslagen dient de volgende zich aan. Iets minder ingrijpend maar hetzelfde soort procedure. De belastingdienst is te laat met de aanslag of die is ergens in het niets verdwenen tussen Frankrijk en hier. Volgt een herinnering en na het afketsen van ieder argument mijnerzijds en onbeleefdheidshalve niet antwoorden op mijn verzoek de boel te herzien, wordt beslag gelegd op mijn bankrekening. Ditmaal niet op het totaal gelukkig, dat spreekt voor ze, maar de rest van het verhaal is te treurig voor woorden en een schandaal, dat ik ze er toch vuil aan moet maken.
Hopelijk reageren ze op mijn verzoek voor een afspraak. Zo niet, dan ga ik wel zeker langs, als ik binnenkort in Frankrijk ben en zien we waar het schip strandt. Ik kan natuurlijk ook gewoon betalen en dan ben ik er van af. Het bedrag is notabene maar een fractie van het belachelijke bedrag, dat ik vandaag gepresenteerd kreeg van de Roemeense belastingen voor de omzetting van de Peugeot op een Roemeens kenteken. Ik zal niet overdrijven en zeggen, dat het 10x duurder was dan de Citroën, maar wel ruim 9x meer! Iets met cylinderinhoud net boven de 2.0 liter en iets met Euro2. Belachelijk. Per saldo moest ik volgens mij meer betalen dan de auto verzekeringstechnisch waard is. En die verzekering was ook al buitensporig hoog. Je moet wat voor je eerste liefde over hebben. Maar ik dwaal af.
Betalen is gewoon niet correct. Die trut wil meer dan het dubbele, waar ze recht op heeft. En heeft bovendien problemen met haar hormonen. Waarschijnlijk heeft ze behoefte aan een soort gebrek-aan-ego-compensatie. Ongewild doet ze me een plezier en brengt leven terug in mijn brouwerij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten