En nu? Vol goede moed begonnen. Werkzaam weer buiten. Heerlijk en eindelijk weereens uitgebreider gelopen. Koffie en suiker voor de werklui gehaald. Berichtje van de aannemer dat vandaag niet gewerkt wordt. Was gisteren ook al. Werker is ziek. Hoe kan dat nou in juni?? Zo schiet het niet op en schuiven de nog globaal geschatte 20 dagen werk enkel door zonder vooruitgang in de constructie.
Ineens betrap je je erop, dat je een beetje uitgekakt naar de rommel om je heen zit te kijken met een neiging naar de boel de boel te laten. Ongewenste zijstraat. Geen zin in een tweede koffie. Geen zin om te beginnen. Kantelmoment.
In Frankrijk was ik in de auto gestapt en zuidwaarts gereden. Beide auto's zijn echter uit de roulatie en zuidwaarts valt weinig bijzonders te beleven. Nog ff door op dit pad en behalve dat de zin ontbreekt om iets te doen, voel ik me straks nog opgesloten ook. Tijd om de handjes in de grond te steken. Simpel werk met de blik op oneindig en ruimte om me heen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten