In Nice een onduidelijke aanslag. In Turkije een soort coupe die voor meerderlei uitleg vatbaar is. Je kunt maar beter last hebben van een paar vliegen teveel. Misschien moet ik, zoals de meest mensen hier om me heen, me niet bezig houden met wat buiten je bewegingscirkel gebeurd. Misschien nog wat roddels of pseudo-sensatie uit Boekarest en de rest van de wereld achter het gordijn. Je leven verandert er niet door. Je geloof in de mensheid wordt wel beduidend minder op de proef gesteld.
En dan een coupe of vermeende coupe met al dat zware materieel op de weg. Een beetje drone met wat bommen voor op dat megalomane bouwwerk van die vent, die van een Duitse rechter geen geitenneuker genoemd mag worden door een cabaretier (Ben ik zo voorzichtig genoeg?) zou stukken effectiever zijn volgens mij. Maar ja, dat doe je niet, als je het zelf in scène zet. Als ......
Ik word al weken niet vrolijk van de wijde wereld om me heen. Misschien werkelijk eens stoppen met het volgen van de actualiteit. Zal afkicken worden mocht ik het willen gaan doen. Diep ingesleten automatisme. Waarbij het meest vreemde is, dat het volgen van de actualiteit weinig of niks (terug)geeft. Het houdt je bezig, vult de tijd maar iets van een roes of bevrediging, waar zou ik die moeten zoeken? Het zit 'm in de vanzelfsprekendheid, waarmee je de boel bijhoudt. Zoiets als tandenpoetsen.
Update: al die ontslagen rechters en gearresteerde militairen, mogelijke herinvoering doodstraf .... Het komt die mislukte Pasja wel allemaal erg goed uit. Smaakt voorgekookt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten