Iedere stap die gedaan wordt, herinnert aan de volgende, die er aan zit te komen. Steeds weer ff "Hè, hè" vrij snel gevolgd door een "O ja, nu nog ...". Bed - deuren - ontbrekende keukenkast - gordijnen - vloerverwarming - parket - trap - muurtje - bedombouw. Maar dat doet niks af aan het feit, dat we eindelijk 24/7 op één en dezelfde kunnen verblijven met alle bijbehorende basale luxes. Koken kan tenslotte ook op een vuurtje van plasticflessen, slapen op een rietenmatje of stro en wassen in een modderige rivier. Het is niet zozeer, wat je gewend bent, maar wat je door de omstandigheden gegeven mogelijkheden zijn. Waar heeft je wieg gestaan of ontbroken is een hele belangrijke. Hoe rol je door het leven, nog zo eentje. Veel toevalligheden kortom.
Goed om dat zo af en toe door je hoofd te laten gaan. Maakt waar ik terecht ben gekomen net iets waarderingsvoller. Veel meer weet ik ook eerlijk gezegd niet te bedenken, zelfs niet als ik nog 50 of 60 jaar te gaan zou hebben. Voor de gein misschien ooit nog een betonbak van een gering aantal vierkante meters met waterfilter, waar je het etiket 'zwembad' op zou kunnen plakken. En dan vooral omdat ik er een ander een plezier mee zou doen.
Het 'grote huizen'-stadium heb ik gehad. En dat betrof vnl de ruimte. Van inrichten is in Utrecht en op LpM nauwelijks sprake geweest. Als je dan wel 'ns inrichtingen ziet van kapitale villa's of oversized appartementen, dan zie dat zelfs als men het geld er voor heeft het resultaat er zelden mag zijn. Alles (gebrek aan) smaak natuurlijk..... Maar dat is maar een deel van het verhaal. En volgens mij niet het grootste deel. Zonder functie geen 'ziel'. Dan worden het letterlijk showrooms. Niet mijn stijl, maar nooit eerder bij stil gestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten