De dagen vleien zich in een stads ritme. Het goeie weer is meegenomen. Mogelijkheden te over voor het betere terraswerk. Tussen de terrasverblijven door winkel in, winkel uit. Doelloos. Kijken, kijken en nog eens kijken. Zelfs spul dat gisteren of in het voorafgaande dagdeel al bekeken is. Blijf voor mij een niet te begrijpen manier van tijdverknoeien. Laat mij maar zitten en kijken naar wat voorbij trekt. Helaas behoeft het shoppen Ooooo's en Ahhh's van tot deelgenoot gebombardeerde meeloper. Ik volg dan ook waar mogelijk gedwee. Roep met regelmaat "Geen ruimte voor in de koffers." of "'Helaas' zijn we met het vliegtuig." en adem opgelucht op.
We zijn ook absoluut niet de enigen. Druk in de stad. Vrijdagmiddag en een hoop mensen, mn vrouwen ploeteren van winkel naar winkel. Zomeruitverkoop. Het ene na de andere gevoel- en smaakloos bijeen gehangen rek of opgestapelde berg overgebleven maten wordt doorgewerkt. Killing. Altijd reden voor mij geweest om uitverkoopperiodes te mijden. Gewoon zoeken naar wat je echt wilt hebben als je iets nodig hebt ipv op zoek te gaan naar het meest acceptabele uit het aanbod enkel en alleen, omdat het afgeprijst is. De gewenste kleur en model en niet alleen de juiste maat. Maar als ik dat zo zie, denken de meeste mensen andersom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten